Korku özünde evrensel bir duygudur. Çünkü gerçek korku anında saldırıdan ve bize gelen tehditlerden kaçmamızı veya savaşmamızı sağlayan bizi koruyan bu duygudur. Hayatta kalabilmek için bu korkulara ihtiyacımız var.
Örneğin ateşten, yırtıcı bir hayvandan, çarpmak üzere olan bir araçtan, yılandan korkmak gerçek bir korkudur.
Esas sorun tehdit altında ya da korkulacak bir durum olmamasına rağmen korkmamızdır.
Örneğin aldatılma, terk edilme, hastalanma, yalnız kalma, başarısızlık korkusu, parasızlık, hata yapmak, yetersizlik gibi korkularımızdır.
Birçoğumuz tüm bu durumları deneyimlememiş olmamıza rağmen sanki yaşanmış gibi tepkiler vermeye başlarız. Bunun sebebi bilinçaltımızın harekete geçmesi ve daha önce duyduğu ya da gördüğü bir durumu kendi gerçekliği gibi algılamasıdır.
Örn: Çocukluk yıllarında annenin anılarıyla dişçi koltuğunun tehlikeli olduğu inancına sahip bir insan, hiç deneyimi olmamasına rağmen dişçi koltuğundan korkabilir.
Bu korkuları aşamamamızın en temel sebeplerinden biri korkularla yüzleşmeyip onlardan kaçmaktır. Korkularınla yüzleşmek için kendine sor. En kötü ne olabilir ? Bu korku kime ait? Bu soruların cevabını bulduğunda, düşüncelerinle ürettiğin korkuları beslemeyi, ona güç vermeyi durdurabilirsin.
Korkak insan, kafeste kanatlarını unuttuğu için uçamayan kuş gibidir. Korkuların seni yönetmeye başladığında yavaş yavaş özündeki gücü unutmaya başlarsın. Sevginin yerini korku almaya başladığında hayattan tat alamazsın. Çözüm bulmak için, önce sorunun farkında olmalısın.
Sahi sende hangi korkular var? Korkularının seni yönetmesine izin verme.
