Burun ve ter silmeye, kimi kez de el-yüz kurulamaya; bazen de içine ufak tefek şeyler koymaya yarayan ve şimdilerde ise kâğıt veya ıslak türleri olan Kumaş mendillerin dili/anlamı konusuna geçmeden önce, mendil kelimesinin kökenine, yani nerden, diğer bir ifadeyle hangi dilden dilimize geçtiği konusuna bakmak istiyoruz:
Bu kelimenin dilden dile geçmesi hakkındaki serüvene alttaki satırlarda yer vermekle birlikte; bizim dilimize Arapça MANDİL “peçete, peşkir” kelimesinden geçtiğini peşinen belirtmeliyiz. Arapçaya da Aramice/Süryanice aynı anlama gelen MANTELİON kelimesinden geçtiği kayıtlarda mevcuttur. Yunancası ise Latince aynı anlama gelen MANTELE veya MANTELLİUM kelimesinden alıntılandığı söz konusudur. Latince kelimenin ise MANUS “EL” ve keza Latince olan TERG “Silme” kelimelerinin bileşiği olduğu anlaşılmaktadır. Kısacası yekdiğerine komşu olan Arap, Yunan, Latin ve dolayısıyla Türk topluluklarının dil etkileşimi suretiyle; söz konusu sözcüğün kemal bulduğu görülmektedir.
Şimdi gelelim kumaş mendillerin dili/anlamı konusuna:
BEYAZ MENDİL: Seni delice seviyorum.
KIRMIZI MENDİL: Seni tüm varlığımla seviyorum.
MAVİ MENDİL: Kederlerdeyim, çok vefasızsın, sensiz mesut olamam.
MOR MENDİL: Senden çok hoşlanıyorum.
PEMBE MENDİL: Bütün ümidim sende.
YEŞİL MENDİL: Gönderdiğim mektubun cevabın bekliyorum. Ne zaman göndereceksin.
EFLATUN MENDİL: Yarın pencerenin önünden geç. Sana mektup vereceğim.
FISTIKÎ MENDİL: Dikkat et komşular görecek.
KENARI MOR MENDİL: Çapkın! Pek hoşuma gidiyorsun.
KENARI PEMBE MENDİL: Sensiz yaşayamam.
KENARI SARI MENDİL: Birkaç gündür rahatsızım, çıkamadığımın sebebi budur.
KENARI YEŞİL MENDİL: Sana daima sadık kalacağıma söz veriyorum.
Mendillere atfedilebilecek daha başka anlamların da şunlar olduğu bilinmektedir. Mesela “MENDİL AÇMAK” dilenmek anlamına gelmektedir. Özellikle tren ve dahi otobüsteki yolcusunu uğurlamak veya uzaktaki bir arkadaşını selamlamak için de MENDİL SALLAMA fiiline başvurulduğu bilinen konular arasında yer almaktadır. Bir de “MENDİL KURUMAZ” anlamı vardır ki bu da çok ağlayan veya abdestinde ve namazında olan kimseler için kullanılır.
Günümüzde mobil telefonların icadı ile birlikte artık mendillere gerek olmadığı muhakkak. Zira insanlar yekdiğerine vakit kavramı söz konusu olmadan hemen her fırsatta mesaj veya vat sap yoluyla derhal ulaşabilmektedirler. Bu imkânın çoğu zaman kötüye kullanıldığı ve hatta bu nedenle birçok yuvanın bozulduğu da maalesef bir gerçektir. Her ne hikmetse fevkalade hayra uygun olan bu nimeti de istismar ettiğimizi söylemeliyim. Gerek bazı dizilerin ve gerekse Batı hayranlığına meftunca bağlılık gösteren bazı insanımız bu onulmaz yaralara sebebiyet vermektedir. Tabiidir ki bunda eğitimcilerimizin ve dahi bazı ebeveynlerin ihmali fevkalade büyüktür. Erkek ve kız evlatların hepimizin yaşayageldiğimiz “delikanlılık” çağı asla göz ardı edilmemeli ve buna göre ve biraz da onlara hak vererek onların eylem ve söylemlerine yaklaşımda bulunmalıyız. Bu duruma göre artık insanların 12 tür mendil taşıması ve bu 12’nin anlamlarını artık bilmesine gerek yok. Cidden o zaman ki iletişim bayağı zormuş. Ne dersiniz!
