Başkan Akıncı Acının Seneyi Devriyesinde Hâli Pür Melâlimiz!
Felaketin birinci yılı. Kalanlarımızın çözülmeyen sorunlarından ölenlerimize yeterince ağlayamadık! 'Keşke ölseydim' diyen acı sitemler yükseliyor koca bir coğrafyadan.. Felaketten sağ çıktığına sevinemiyor insanlar. Adeta yaşadığı için mahçup ölenlerden.
Vatandaşı olmaktan gurur duyduğumuz bu ülkenin vefasına da cefasına da razıyız aslında. Kaderimizmiş de diyebiliriz ama asla kader değil ve demiyoruz. Nasıl kader olsun ki? Oy uğruna çıkardığınız imar afları kader mi? Rant uğruna, bilim insanlarının “deprem bölgesi” dediği yere imar izinleri verip hunharca çok katlı bloklar yaptırmak kader olabilir mi? Yıllardır topladığınız “deprem vergileri”ni yandaşlarınıza peşkeş çekmenize kader deyip susar mıyız? Geleceğini bildiğiniz felakete hiçbir hazırlığınızın olmaması o gün tek söyleyecek sözünüzün “ölülerimizi iyi gömdük!”te kalmasına kader dersek, kader utanır kader!
Siz ise hala saltanatınız sürsün derdindesiniz. Öyle olmazsa tarifsiz acılar yaşayan o insanlara “bizim adayımıza oy vermezseniz yardım gelmez” tehditini yapamazsınız.
Alın işte Malatya! Hep sizden yana oldu çoğunluğuyla merkezinde yerelinde. Ne yaptınız Malatya’ya? Söyleyin ne yaptınız şu şehre? Devri iktidarınızda yani son yirmi yılda bu kent, bütün “gelişmişlik endekslerinde” hep geri gitti. Geri!
Öyle bir bereketsizlik çöktü ki şehrin üzerine sayenizde, bakın büyük belediyelerinize başkan adaylarını bile bu şehirde bulunanlardan seçemediniz.Yazıklar olsun size!
Büyük felakette hayatlarını kaybedenlerimize rahmet olsun. Yakınlarına büyük sabırlar dileriz. Yüce Rabbimiz böylesi acılardan korusun ülkemizi…
